Η γυναικα σημερα...

Η θέση των γυναικών και στην οικογένεια αλλά και στην κοινωνία έχει αλλάξει ριζικά χάρη στις επιστημονικές και τεχνολογικές καταστάσεις, στην ολοένα εκτεινόμενη εκβιομηχάνιση, στις συνακόλουθες αλλαγές στην οικονομική και κοινωνική δομή, αλλά και στη διάδοση νέων ιδεολογιών.

Η κοινωνική της θέση είναι καλύτερη από πριν. Αυτό το κατόρθωσαν οι γυναίκες με πολλούς αγώνες και με υπομονή. Έτσι, οι γυναίκες διοργάνωσαν το φεμινιστικό κίνημα και ο ρόλος της γυναίκας τείνει να εξισωθεί με το ρόλο του άντρα στη σημερινή εποχή και προβλέπεται το μέλλον καλύτερο.

Το έργο της γυναίκας σήμερα είναι δυσκολότερο, αφού εκτός από εργαζόμενη είναι και νοικοκυρά και σύζυγος και μητέρα. Αυτό είναι πολύ κοπιαστικό και εξαντλεί τις δυνάμεις. Η θέση της γυναίκας αναμφισβήτητα έχει βελτιωθεί καθώς απέκτησε το δικαίωμα μόρφωσης, εργασίας και διεκδίκησης των δικαιωμάτων της. Παρόλα αυτά εξακολουθεί να υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στα δύο φύλα.

Φαντάζομαι τη γυναίκα να κατέχει στην κοινωνία τη θέση που πραγματικά της ταιριάζει. Ως μάνα να έχει τον πρώτο λόγο στην ανατροφή των παιδιών. Ως οικοδέσποινα να είναι σεβαστή. Ως εργαζόμενη να προσφέρει μεγάλες υπηρεσίες στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας, αφού το μισό του εργατικού δυναμικού ανήκει στο γυναικείο πληθυσμό. Οραματίζομαι όμως και στις τέχνες και στις επιστήμες και στη διοίκηση η γυναίκα να διαπρέπει.

Ζωγράφοι, μουσικοί, καλλιτέχνιδες αλλά και γιατροί, φυσικοί επιστήμονες, ερευνήτριες και δικαστίνες, διευθύντριες υπηρεσιών, επιχειρηματίες και τέλος βουλευτίνες, υπουργοί, πρωθυπουργοί να είναι και γυναίκες και να προωθούνται, διότι δεν υπάρχει τομέας της ζωής που να μην το έχουν καταλάβει ως ισότιμες με τους άνδρες και για όλα αυτά είναι αξιοθαύμαστες.

Φαντάζομαι την γυναίκα να απέχει από διαφημίσεις και καλλιστεία και γενικά όπου προβάλλεται απλώς το γυναικείο σώμα και υποτιμάται η πνευματική καλλιέργεια και ο ψυχικός κόσμος του ανθρώπου. Πιστεύω ότι είναι θεμιτό να παρουσιάζεται η ανθρώπινη προσωπικότητα στο σύνολό της και όχι τεμαχισμένη.

Προτείνω η επιλογή του επαγγέλματος σήμερα να γίνεται κυρίως όχι με κριτήριο το φύλο, αλλά με βάση τα αντικειμενικά κριτήρια και τις διάφορες ικανότητες του ατόμου.

Θεωρώ άδικο οι γυναίκες να εργάζονται στις οικογενειακές επιχειρήσεις ως συμβοηθούντα και μη αμειβόμενα άτομα. Γι’ αυτό προτείνω ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών, όχι εκμετάλλευση της γυναικείας εργασίας και, πάνω από όλα, αμοιβή για τις προσφερόμενες υπηρεσίες ως αναγνώριση προσφοράς εργασίας. Θεωρώ απαράδεκτη τη δουλειά με το κομμάτι, απασχόληση χωρίς νομική κατοχύρωση, χωρίς ωράριο, χωρίς υγειονομική περίθαλψη και συνταξιοδότηση. Με τη μορφή αυτή εργασίας, δίνεται αρχικά η εντύπωση ότι η γυναίκα δεν αφήνει το σπίτι της, τα παιδιά της, το νοικοκυριό της, ενώ στην ουσία πρόκειται για καθαρή εκμετάλλευση, απομόνωση στο σπίτι και αποκλεισμό από κάθε δυνατότητα συλλογικής δράσης. Γι’ αυτό προτείνω κατάργηση αυτής της μορφής εργασίας και αναπροσαρμογή της έτσι ώστε η νέα εργασία να εξασφαλίζει και σύνταξη και ασφάλιση.